Η βία αποτελεί ένα πολυσυστημικό και βαθιά ριζωμένο φαινόμενο που κατά τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί. Οι αριθμοί βίας κατά των γυναικών δεν μπορούν να συγκριθούν με αυτούς κατά των αντρών αφού η διαφορά τους είναι συντριπτική παρόλα αυτά, τα περιστατικά βίας ισχύουν ανεξαρτήτως φύλου, θρησκείας, εθνικότητας, κοινωνικό-οικονομικής κατάστασης, σεξουαλικού προσανατολισμού και γλώσσας.

Η πανδημία του Covid-19 άλλαξε κατά πολύ τα δρώμενα στην καθημερινότητα των πολιτών ανά το παγκόσμιο. Ένα νέο φαινόμενο, καταναγκαστικό με απρόβλεπτες συνέπειες για τον άνθρωπο σωματικά και ψυχολογικά. Η παρατεταμένη έννοια της ακεραιότητας της υγείας μας, η απομάκρυνση και αποξένωση από την κοινωνικοποίηση αλλά και η στέρηση της ψυχαγωγίας των ανθρώπων – παράγοντες που έχουν συσχετιστεί άμεσα με την ευεξία και ψυχολογική ισορροπία έφεραν αρκετά προβλήματα στις διαπροσωπικές σχέσεις των ανθρώπων. Όπως έχει αναφερθεί από πολλά θύματα αποδέκτες και των συνεπειών της πανδημίας ο «εγκλεισμός» και τα περιοριστικά μέτρα, οι οικονομικές επιπτώσεις, η έλλειψη πόρων.

Οι δράστες εφηύραν νέους τρόπους για να ασκήσουν  βία απέναντι στα θύματα τους. Κάποιοι από τους τρόπους αυτούς ήταν η παρακράτηση μέσων ατομικής υγιεινής, σε άλλες περιπτώσεις η έκθεση των γυναικών στο ιό, αλλά και η παραπληροφόρηση των γυναικών με σκοπό τον εξαναγκασμό τους τεχνικές που απώτερο σκοπό είχαν την χρήση του αντρικού προνομίου για εξουσία και έλεγχο των θυμάτων τους.

Ο εγκλεισμός έφερε επίσης λιγότερους τρόπους αλλά και επιπλέον βαθμό δυσκολίας στη εύρεση στήριξης και κοινοποίησης της υπάρχουσας τους κατάστασης αφού η πρόσβαση τους σε υπηρεσίες περιορίστηκε λόγω και της παρουσίας του δράστη μέσα στο σπίτι. Το χαρακτηριστικό αυτό ώθησε αρκετούς οργανισμούς ΜΚΟ όπως και ο ΣΠΑΒΟ να αναπτύξουν νέους τρόπους πρόσβασης των θυμάτων σε υπηρεσίες στήριξης , όπως η υπηρεσία SMS, Live Chat, επιπλέον δομές φιλοξενίας και διαδικτυακή συμβουλευτική.

Ο περιορισμός στο σπίτι, η οικονομική πίεση, η ανεργία, το άγχος και ο φόβος που προκαλεί η πιθανότητα έκθεσης στον ιό, οι διαταραχές ύπνου για τις οποίες μίλησαν αρκετά από τα θύματα κατά τη διάρκεια της καραντίνας, η Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες (PTSD) που παρουσιάζουν  τα κρούσματα της Covid-19, η αύξηση στην κατανάλωση αλκοόλ και άλλων ουσιών είναι κάποιοι από τους παράγοντες που επηρεάζουν την συμπεριφορά των θυτών.

Συνοψίζοντας, η πανδημία δεν είναι η αιτία για την βία αλλά εδραίωσε μια ήδη υπάρχουσα κατάσταση. Ο έλεγχος και περιορισμός που υπήρχε από τις κυβερνήσεις για πάταξη της πανδημίας διευκόλυνε τους δράστες. Ενδεχομένως μια νέα πανδημία ή ανθρωπιστική κρίση να υπάρξουν πανομοιότυπες εξάρσεις από τους δράστες. Ενδεχομένως κάποια θύματα να συνεχίζουν να ζουν σε αυτό το καθεστώς με τους δράστες τους, αφού μπορεί να είναι η νέα τους κανονικότητα.

Για βοήθεια και περισσότερες πληροφορίες, μπορείτε να καλέσετε:

• Εθνική Γραμμή Βοήθειας 1440
• Υπηρεσία SMS 99 984042, αν είναι επικίνδυνο να μιλήσεις στείλε μήνυμα

Υπηρεσία Live-Chat ΣΠΑΒΟ μέσω της ιστοσελίδας μας https://domviolence.org.cy/

Αντρέας Πετρίδης

Λειτουργός Κέντρου Άμεσης Βοήθειας & Συμβουλευτικής Υποστήριξης