ΘΥΤΗΣ: Πάντα ‘χω έναν καημό, στα στήθια να κοιμάται
Σαν το ανήμερο θεριό στ’ αλήθεια να βρυχάται …

ΘΥΜΑ: Τρόμος με πιάνει, πανικός, σαν άλλοι μ’ αδικούνε
Και μες στον βίαιο ντουνιά, όλα τ’ αποσιωπούνε …

Ημέρα Πέμπτη, 6 Αυγούστου 2009, κεντρικός δρόμος της πόλης Πάφου. Βιοπαλαιστής επιπλοποιός παρκάρει νόμιμα το όχημά του στο χώρο στάθμευσης καταστήματος σε κεντρικό δρόμο της Πάφου για να κατεβάσει έπιπλα τα οποία παραγγέλθηκαν από το συγκεκριμένο κατάστημα. Προτού τελειώσει τη δουλειά του, ιδιοκτήτης γειτονικού
καταστήματος σε έντονα αγενές και προπάντων επιθετικό ύφος τον ‘καλεί’ να μετακινήσει το όχημά του ούτως ώστε να μπορεί να λάβει τη δικιά του παραγγελία από όχημα τροφοδοσίας. Απορία δημιουργεί το γεγονός ότι ο χώρος στάθμευσης του δικού του καταστήματος καταλαμβάνετο από δικά του οχήματα τα οποία δεν είχε την πρόθεση να
μετακινήσει!

Όλοι γνωρίζετε πόσο δύσκολη έχει καταστεί η ανεύρεση χώρου στάθμευσης στο κέντρο της πόλης. Φανταστείτε λοιπόν τον επιπλοιό να ‘συμμορφώνεται στις άγριες υποδείξεις’ του ιδιοκτήτη του γειτονικού καταστήματος για να κάνει και το ‘ψυχικό του’και να παρκάρει το όχημά του σε μακρυνή απόσταση με συνέπεια να πηγαινοέρχεται διασταυρώνοντας δρόμους ώστε να μεταφέρει τα έπιπλα και τα εργαλεία!

Η πρακτικότητα του επιπλοποιού και η πίεση χρόνου του οδήγησαν στην ευγενική άρνησή του στο να μετακινήσει το όχημά του προτού ολοκληρώσει τις εκεί εργασίες του. Το γεγονός αυτό ερέθισε άγρια τον ιδιοκτήτη του γειτονικού καταστήματος ο οποίος του επιτέθηκε τόσο λεκτικά όσο και σωματικά, κυριολεκτικά πιάνοντας εξ απροόπτου τον βιοπαλαιστή επιπλοποιό. Μάρτυρες του περιστατικού κατάφεραν να απομακρύνουν τον βίαιο ιδιοκτήτη καταστήματος. Η διένεξη συνεχίστηκε με έντονη λεκτική διαμάχη των ιδιοκτητών των δύο καταστήμάτων, οι οποίοι όπως φαίνεται είχαν προηγούμενα.

Το ερώτημα; Τι φταίει ο βιοπαλαιστής επιπλοποιός ο οποίος, ουσιαστικά, τυχαία βρέθηκε στο επίκεντρο μιας βίαιης κατάστασης; Κινδυνεύουμε όλοι μου φαίνεται από τον κάθε συνάνθρωπό μας που κυκλοφορεί φορτισμένος, έτοιμος να ξεσπάσει σ’ εμάς ψάχνοντας οποιαδήποτε αφορμή. Αντιλαμβάνομαι ότι όλοι μας είμαστε πιεσμένοι, αγχωμένοι, τρέχουμε για να προλάβουμε τις δουλειές μας ΑΛΛΑ… πάνω απ’ όλα πρέπει στην καθημερινότητά μας να είμαστε άνθρωποι και να σεβόμαστε και τους άλλους. Νευρωτικές και βίαιες συμπεριφορές που μας μεταλλάσσουν σε ανθρωπάκια που εκρήγνυνται με το παραμικρό αντί να ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ με τον Άλλο, αποτελούν χείμαρρους εξαθλίωσης στην πολιτισμένη μας κοινωνία. Χάθηκε η υπομονή σ’ αυτόν τον κόσμο; Αντιλαμβάνεστε ότι ο καθένας έχει δικαιώματα σ’ αυτή τη ζωή αλλά και υποχρεώσεις; Το περιστατικό αυτό όλοι το δέκτηκαν σαν κάτι το φυσιολογικό, σαν κάτι το οποίο ‘Ε… ΑΠΛΑ …. ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ!’. Αντιλαμβάνεστε ότι τέτοια περιστατικά δε συμβαίνουν έτσι απλά και προπάντων ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ να επιτρέψουμε να συμβαίνουν έτσι απλά;

Φτάσαμε στο σημείο να αποδεχόμαστε τον βίαιο χαρακτήρα συνανθρώπων μας, να γινόμαστε δέκτες της βίας τους και να σωπάμε από πάνω θεωρώντας ότι ‘έτσι είναι… έτσι πρέπει… ’. Ε όχι λοιπόν! Ξυπνήστε πια! Ο καθένας δικαιούται να απολαμβάνει τη γαλήνη και το σεβασμό χωρίς να θυματοποιείται από τον καθένα που έχει χάσει τον έλεγχο της ζωής του και έχει μεταμορφωθεί σε θύτη.

Κι αν έχετε χάσει τον έλεγχο… μπορείτε να τον βρείτε! Υπάρχουν κέντρα πρόληψης, στήριξης, αντιμετώπισης της βίας μέσα στην πόλη μας και σε κάθε πόλη (ΓΡΑΜΜΗ 1440), τα οποία στελεχώνονται από ειδικευμένα άτομα που μπορούν να σας προσφέρουν τη δυνατότητα να ενισχύσετε τον έλεγχο στον εαυτό σας, να καλλιεργήσετε την αυτογνωσία και τις δεξιότητες επικοινωνίας σας… για το καλό ΌΛΩΝ!

Δήμητρα Σωκράτους